Een droom die werkelijkheid wordt

Hola a todos/as,

Mijn allereerste blog... Dat wil zeggen dat de plannen concreter worden!
Ik zal me eerst even voorstellen, voordat we gewoon de diepte inspringen.
Ik ben Divina, 22 jaar en studente klinische psychologie Kinder en Jeugd. Momenteel zit ik in mijn 1e master, stiekem is het nu blokperiode en zou ik eigenlijk moeten studeren, maar mijn hoofd zit in de wolken!
Ik ga namelijk een deel van mijn stage in Peru volbrengen, alsof dat nog niet duidelijk was uit de titel van mijn blog, maar alles begint heel erg realistisch te worden en ook heel snel dichterbij te komen. Ik had al eens eerder buitenlandse plannen: zo wou ik na het middelbaar vrijwilligerswerk gaan doen in Ghana (l'Afrique), maar dat viel een beetje te duur uit. De buitenlandse plannen werden in de diepvries gestoken.
Heel wat vrienden gingen tijdens hun studies op Erasmus, studeren in het buitenland, en elke keer zag ik groen van jaloezie! Toen ik hoorde over de mogelijkheid van een buitenlandse stage kropen mijn plannen langzaamaan uit hun diepvriesvakje en nu staan ze weer in vuur en vlam!

De voorbereidingen begonnen een goed jaar geleden. Heel wat mailtjes heb ik gestuurd naar de prof die de buitenlandse stages in goede banen moet leiden, ik hoop maar dat het niet op stalken begon te lijken! Eigenlijk kreeg ik niet echt veel concrete uitleg: ik zou in zijn mailbestand opgenomen worden en hij zou mij contacteren als de nieuwe voorbereidingen zouden beginnen. Het enige concrete dat ik toen wel wist was dat kennis over het Spaans een absolute must zou zijn! Vandaar dat ik in oktober begon met een intensieve cursus Spaans voor beginners. Bovenop al mijn andere vakken, kreeg ik er twee keer in de week 3,5u Spaanse les bovenop en hoewel dit redelijk veel was, vond ik het superleuk!
Dan volgde de allereerste bijeenkomst met de prof. Veel extra informatie kregen we niet echt, maar wel een uitgebreid verslag over welke bussen je al dan niet dient te nemen in Lima. Het was duidelijk dat de prof een groot hart had voor Peru! Van de 13 geïnteresseerden bleven we uiteindelijk met z'n vijven over. In maart gingen we onze vliegtuigtickets boeken en plots werd het allemaal veel echter.
Vervolgens moesten we een heel dossier opstellen voor onze reisbeurs van 1000 euro te kunnen aanvragen. Een heel gedoe!!! Al goed konden we bij elkaar terecht als we niet zo goed wisten wat we nu eigenlijk allemaal moesten doen. Uiteindelijk dossier ingediend, maar door de besparingsmaatregelen die de overheid had genomen kon ik geen reisbeurs krijgen... Jammer maar helaas! Ik moet toegeven dat ik er toch wel meer mee inzat dan ik nu laat blijken: het gaat toch over 1000 euro die je zo maar even aan je neus voorbij ziet gaan!
Momenteel ben ik druk bezig met wafeltjes te verkopen, om zo toch wat extra centjes bij elkaar te kunnen sparen voor de kinderen in Peru. Ook heb ik al een doos opzij staan waar momenteel een aantal meetlatten, kleurtjes en stiften en twee blokfluiten insteken, spullen die wij niet meer gebruiken, maar waar ze in Peru heel erg blij mee zullen zijn!

Wat er nu nog op de planning staat: eerst en vooral goed studeren en die examens erdoor knallen. Herexamens zijn geen optie! Na de examens moet ik nog serieus wat gaan shoppen: een degelijke reiskoffer, een goede trekkersrugzak, een zo klein mogelijke slaapzak die toch nog wat warmte geeft, een mini-laptop en een externe harde schijf (zodat ik verslagen en foto's kan opslaan) en degelijke wandelschoenen. Er komt toch wel wat meer bij kijken dan ik dacht!
Als allerlaatste "voorbereiding" natuurlijk mijn afscheidsfeestje:  in het thema koffietafel --> 'Divina zal van jullie heengaan op 8 augustus, je kan haar nog een laatste groet brengen op 27 juli. Bloemen noch kransen.' Sorry voor de mensen die er aanstoot aan nemen, ik vond het best wel grappig. Dan is het enkel nog de koffer inpakken, alles 25 keer nakijken, naar zaventem rijden, wat laatste knuffels en waarschijnlijk ook heel wat traantjes wegpinken en tot slot op de vlieger stappen.... Ik kijk er naar uit om in Peru te zijn, maar dat vertrek... kan ik dat niet overslaan?

Bij deze weten jullie nu dat er heel wat voorbereidingen aan te pas komen en dat het aftellen kan beginnen. Ik weet nu al dat ik iedereen hier enorm hard zal missen, maar dat het een unieke levenservaring zal worden,dat staat ook vast!

Adiós,
Divina