Feliz Cumpleaños

Hola!

Maandag had iedereen een afspraak bij de aangesloten universiteit: Ann-Sofie en Helen moesten naar UNIFE (Universidad Femenina) en Sarah, Esra, Ewa en ik moesten naar ULima (Universidad de Lima). De ULima is de rijkste universiteit van heel Peru en dat is wel te merken ook.

Neen, deze foto heb ik niet zelf getrokken, hij komt gewoon van Google! Het is maar om jullie een idee te geven, want dit is eigenlijk nog maar een heel klein stukje van de unief. Het is echt bijna een stad op zichzelf! We kregen dan ook meteen een goodiebag cadeau met een t-shirt van de ULima. Ook moesten we al meteen een interview geven voor de universiteitskrant, met natuurlijk bijhorende foto van "las chicas belgas". Ik ben wel eens benieuwd om het artikel te zien!

Woensdag was het mijn verjaardag, eigenlijk begon het al op dinsdagavond, want jaja Belgische tijd was ik al jarig: 7 uur langer jarig zijn, dat maak je toch ook niet zo vaak mee! 's Morgens werd ik getrakteerd op een overheerlijk stukje taart als ontbijt, ik was meteen helemaal wakker door al die zoetigheid! 's Middags werden Ewa (Eva uitgesproken) en ik verwacht op de ULima voor een bijeenkomst met iedereen die op onze stageplaats zou werken.
        - Ahja, we moesten trouwens wisselen van stageplaatsen met Sarah en Esra, dus ik werk niet in de 2 schooltjes waar ik iedereen uitgebreid over heb verteld, maar ik zal werken in een consultorium, waar mensen gratis op consultatie kunnen komen bij de psycholoog.-
De proffen hier zijn heel erg informeel: je moet hen aanspreken met hun voornaam, je begroet elkaar met een kus op de wang en ze rijden zelfs mee met de auto's van de studenten... Na de bijeenkomst, waar ik me trouwens heel de tijd goed moest concentreren om al hun spaans gekwetter te begrijpen, bleek dat we al direct gingen beginnen met onze stage. Ja, lap, daar ging mijn zalige-nietsdoen-verjaardag... Of toch niet helemaal: Pebal (het consultorium) is geopend en mensen kunnen gewoon langskomen voor een gesprek, maar je moet dus ook echt wáchten tot er iemand langskomt. We hebben er heel de namiddag gezeten, zonder ook maar 1 patiënt te zien. Wel hebben we goed gebabbeld met Vicente (onze prof) en Gracia, de andere stagaire. Normaal moesten we daar blijven tot 20u, maar omdat het mijn verjaardag was, mochten we een uurtje vroeger stoppen.
Ondertussen hadden we afgesproken met de rest van de meisjes in Miraflores, om samen iets te gaan eten voor mijn verjaardag, het is pizza geworden ('s middags waren Ewa en ik nogal uitgebreid getrakteerd door de prof, jaja dat gebeurt hier blijkbaar ook en dan nog wel in het penthouse voor de proffen met uitzicht over Lima). In de pizzeria was het Happy Hour, dat blijkbaar duurde tot sluitingstijd, dus hebben we genoten van enkele heerlijke pisco sours (2 voor 15 soles, wat ongeveer 4 euro is). 

Het is nog een superleuke avond geworden, maar Ewa en ik moesten de volgende ochtend om 10u in Pebal zijn, dus hebben we het toch maar niet tot de vroege uurtjes getrokken.

Onze eerste echte stagedag, direct enkel met stagaires: Ewa en ik en Gracia, de peruaanse stagaire... We moesten werken van 10u tot 16u en hebben van heel de dag maar 1 cliënt over de vloer gehad. Omdat dat de eerste was, mocht Gracia die doen, 2 uur lang hebben ze gepraat (normaal gezien doet de prof een half uurtje per patiënt!). Daarna hebben we heel de dag gebabbeld (in het spaans natuurlijk, zodat Gracia ons ook kon verstaan) en mezelf zenuwachtig gemaakt voor wanneer het onze beurt zou zijn! Toch wel vermoeiend hoor zo heel geconcentreerd zijn om al dat spaans zo goed mogelijk te begrijpen! Morgen moeten we weer van 10u tot 16u werken en hebben we daarna stagebespreking (Internado) op de Ulima van 18u tot 20u, we zullen dus laat thuis zijn!!!

Tijd dus om te gaan slapen,

hasta la proxima!

Wist je dat:
Wc-papier wordt hier niet zomaar in het toilet gegooid, maar wel in de vuilbak. Dat klinkt misschien wat vreemd, maar om het ook effectief te doen (en te onthouden) is het nog veel vreemder! Je moet het ook maar eens proberen haha ;-)