La Vida en Perú

Hola!!

Zoals ik vorige keer vertelde: op stage is het soms nogal lang wachten tot er eindelijk iemand komt. Maar gisteren (maandag) kwam er ineens een hele familie: een moeder met haar 2 dochters. Ewa en ik hebben de jongste dochter voor onze rekening genomen, qua inhoud kan ik er moeilijk iets over vertellen (wegens vertrouwelijkheid enzo), maar het was een aangename eerste praktische ervaring. Hoewel het soms wat moeilijk was het meisje te verstaan, ze was nogal verlegen en mompelde dus veel, was het een goed gesprek en zien we het meisje volgende week terug. Vandaag hebben we op stage ook niemand gezien en hebben we dus maar een uithangbord gemaakt waar onze diensten opstaan, zodat het opvalt dat we er zijn.

Gracia (de rechtse op de foto) - onze peruaanse medestagair - stond het laatste uur alleen en jawel hoor: net dan kwamen er cliënten: een mama en haar zoontje. Omdat er te weinig tijd was voor nog een gesprek is er enkel een afspraak gemaakt voor donderdag. Ik zal het zoontje voor mijn rekening nemen en Ewa de moeder: onze eerste eigen casus dus, spannend!

Maar werk is niet alles natuurlijk!
In het weekend hadden we eigenlijk grote plannen, maar de organisator heeft het event uitgesteld naar volgend weekend, hopelijk gaat het deze keer wel door: we gaan namelijk sandboarden (zoals snowboarden maar dan op zand) en dan zullen we ook eindelijk de zon nog eens zien!
Door deze wijziging in plannen hebben we het dit weekend dan maar à la improvise gedaan. Eerst gaan eten bij de Chifa (dat is peruaanse chinees, of chinese peruaan, of ... ach ja je snapt het wel!), wat best wel lekker was maar waar ik wat later wel wat buikpijn van heb gekregen maar dat heeft me niet tegengehouden om 's avonds nog een stapje in de wereld te zetten. Ann-Sofie kent hier iemand, Gustavo, via een neef van haar. Hij had ons uitgenodigd iets te gaan drinken in een restaurantje. Aangekomen aan dat 'restaurantje' bleek het eerder een chique keet te zijn: allemaal opgeblinkte auto's voor de deur, een glazen muur met zicht op de oceaan en iedereen zwaar opgekleed. We voelden ons dan ook compleet uit de toon vallen met onze platte schoenen en lange broeken (alle chicas droegen torenhoge hakken en ultrakorte rokjes). We kregen de kaart in onze handen geduwd en ook de prijzen waren zeer chique! Gustavo, die zo'n 45 min te laat was (ahja de peruviaanse tijd...) heeft dit wel snel rechtgezet door al onze drankjes te betalen en ons ook nog te trakteren op een lekker hapje. Achteraf gingen we nog met hem naar een discotheek, maar parkeren bleek daar onmogelijk dus: de auto in een ondergrondse garage geparkeerd (lees: sleutel afgeven en auto láten parkeren) en een taxi genomen (met z'n 6 in 1 personenauto en dan nog de chauffeur niet te vergeten). 

Het was een leuk feestje en Gustavo heeft ons als een ware gentleman voor onze deur thuis afgezet. De volgende dag hebben we allemaal lekker uitgeslapen en zijn we wat gaan wandelen aan zee. Toch wel redelijk hoge golven en overal bordjes voor de evacuatieroute 'in case of tsunami'.... Mmm, klinkt veilig?
Heel wat surfers gezien en beslist dat we dat toch ook wel eens willen doen! Tot er plots een man was die een haai had gevangen, een babyhaai weliswaar maar toch een haai en dat van super dicht bij het strand!!!! Misschien toch nog maar eens goed over nadenken, hoewel ik toch wel écht graag wil leren surfen!

Ik kijk al uit naar volgend weekend!! Sandboarding WhoopWhoop :D

Hasta la proxima!

Wist je dat:

Hier in Lima is het verkeer soms echt een CHAOS!!!!! Daarover kan ik een hele blog vullen dus dat hebben jullie nog te goed, maar ik zal jullie al een voorproefje geven: zo heb je hier bijvoorbeeld kruispunten (waauw niets nieuws denken jullie, maar... wait for it...) met 6 rijstroken, ZES!!! En het is niet eens een autostrade ofzo, pal in het midden van het centrum! Geloven jullie me niet: tel maar na:

Btw. De jongens op de foto waren kunstjes aant doen voor centjes.... gebeurt ook wel vaker!