Deze blog gaat volledig over het verkeer in Lima, want ja hoor daar is veel over te vertellen!
Ik zou zeggen: laten we beginnen bij het begin, maar het is zo'n chaos hier in Lima dat er geen echt begin of einde is!
Er rijden DUIZENDEN busjes in allerlei maten, vormen en kleuren! En daarmee bedoel ik dan ook écht wel ALLE vormen, maten en kleuren! Je hebt hier van die gigantische bussen (waarmee je in België op skitrip zou gaan of vroeger op schoolreis ofzo), je hebt grote bussen (zoals de normale lijnbussen bij ons), je hebt kleine busjes (zoals een camionette in belgië) en dan heb je nog een kleinere maat waarvoor ik geen belgisch alternatief kan bedenken. En al deze busjes proppen ze tot de nok vol met mensen en zelfs dan zullen er nog wel bijkunnen, lijkt men te denken, zodanig dat iedereen zowat overal lijkt te hangen. Persoonlijk ruimte? Ik dacht het niet...
Dan hebben ze ook nog allemaal andere kleuren; de ene is blauw met wit, de andere is rood, groen, zwart, dan nog een andere is rood, groen, wit, nog een andere is paars met strepen, dan heb je ook nog bruin met oranje, één met bruine en oranje golven en zo gaat het maar door!
Omdat sommige busjes wat op elkaar lijken, hebben ze (ik denk om het minder verwarrend te maken ofzo) ook nog allemaal nummers. Dus niet elke bruine en oranje bus (toevallig diegene die ik moet nemen naar stage) rijdt dezelfde route, enkel diegenen met dezelfde nummer en dezelfde kleurenpatronen rijden dezelfde route!
Verder zijn er enkele bushaltes, maar de meeste busjes stoppen ook op heel onverwachte plaatsen. Er zit dus niet echt een systeem in en als je de bus ziet die je nodig hebt moet je er gewoon naar zwaaien en als je dan geluk hebt, stoppen ze wel.
In de deur van de busjes staat meestal iemand luidkeels te roepen waar het busje naartoe rijdt (geheel onverstaanbaar gebrabbel met andere woorden)! Als je dan uiteindelijk in het busje bent geraakt dat je moet hebben, ga je gewoon zitten en die man die in de deur staat komt dan na een tijdje langs en dan moet je je ticketje kopen. De prijzen zijn ook heel vreemd: soms betaal je 1 sol (27 cent), maar soms betaal je 1,20 sol, 1,50 sol of soms zelfs 2 sol! Er staat ook nergens hoeveel je normaal gezien moet betalen, dus waarschijnlijk vragen ze soms gewoon wat meer omdat wij blanken zijn... Ook heb ik tot nu toe geen twee dezelfde ticketjes verzameld, hoewel ik toch al meermaals dezelfde route heb gedaan... Ik ga de ticketjes trouwens ook niet allemaal bijhouden want dan zou ik een extra koffer nodig hebben eind december!
De busritten zijn meestal ook niet zo comfortabel: de zitjes staan hier zo dicht op elkaar dat zelfs míjn knieën het zeteltje voor mij raken (de meeste mensen zijn hier trouwens van mijn grootte of zelfs kleiner WHOOPWHOOP!!), maar dus: niet zo makkelijk om lekker doorgezakt op de bus te zitten!
Wanneer je wilt afstappen van de bus en je hebt de pech dat je achteraan zit, moet je op een knopje duwen (meermaals!) zodat de chauffeur weet dat er iemand wilt afstappen achteraan en de deur kan openen. Wanneer hij dat echter vergeet, roep je gewoon heel luid: BAJA ATRAS!!! Wat zoveel wilt betekenen als: achteraan uitstappen. (ook dit moet je meermaals roepen!)
Dan is er nog het verkeer op zich: CHAAOOOS!!!!
Vaak zijn er 2 rijvakken, maar rijden ze er toch met z'n drieën, als ze konden zouden ze er zelfs met 4 rijden denk ik! Vaak zitten er dus slechts enkele millimeters tussen 2 auto's/bussen! Wanneer een bus moet stoppen voor mensen te laten op- of afstappen, draait hij vanaf het linkse rijvak plots helemaal naar rechts, om tot bruuske stilstand te komen voor de "bushalte".
Ook is voortsorteren hier niet echt gekend. Wanneer een auto of bus bijvoorbeeld links moet afslaan, kan het makkelijk zijn dat hij toch helemaal rechts staat en dan alle andere auto's gewoon de weg afsnijd, want ja hij moest daar wel afslaan!!
Verder rijden er ook hééél veel taxi's, wat de chaos enkel groter maakt. Want wanneer mensen een taxi tot stilstand houden om te discussieren over de prijs, moeten al de andere auto's/bussen van rijvak veranderen om toch maar niet te moeten vertragen, of erger nog: te moeten stoppen. Het beste is dus om niet al te veel op het verkeer te letten wanneer je in zo'n bus of taxi zit, want 'meeremmen' haalt niets uit, behalve een hogere hartslag.
Maar op de bus is er vaak wel ander entertainment: want vaak komen mensen op de bus iets verkopen omdat ze tegen abortus zijn, omdat ze proberen door te breken als schrijver of omdat ze iemand in hun familie willen helpen. Het gaat dan meestal over chocoladerepen of snoepjes. Maar soms zijn er ook jongens die een showke geven, zo waren er gisteren 2 kerels waarvan er 1 tegelijk gitaar en panfluit speelde!
Tot slot moet ik jullie nog meedelen dat je hier niet zomaar de straat mag oversteken, zelfs niet als het groen is, want voetgangers hebben hier absoluut geen voorrang! En als je geen claxon hebt in je auto of hem niet gebruikt, dan ben je één van de weinigen!!!
Hasta la proxima!
Wist je dat:
Op vele plekken hangt er bij de verkeerslichten een afteller, zo kan je zien hoe lang je nog moet wachten totdat je als voetganger min of meer veilig kan oversteken of wanneer je voor je leven moet rennen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten