De woestijn

Hola!

Vorig weekend zijn we een weekendje naar Huacachina ( uitgesproken als hoewakatsjina) geweest, een oase in het midden van de woestijn. Je stelt je nu waarschijnlijk zoiets voor zoals in de films: enkel zandbergen met daartussen een plas water en een hoop palmbomen? Wel zo was het EXACT!!

We gingen met een hele groep gaan - en dan bedoel ik ook echt een hele groep - in totaal waren we met zo'n 120 jongeren!!! Drie bussen vol, ocharme de andere mensen die kwamen genieten van de rust in de oase, want al snel was het veranderd in een gigantische feestsetting, met boekende muziek en hopen drank.
Omdat dat niet echt onze stijl was, besloten wij om wat op verkenning te gaan en de oase eens rond te wandelen, wel echt indrukwekkend om dan die metershoge bergen zand overal rond je heen te zien! Voor het eerst sinds onze aankomst in Peru zagen we ook eens de zon en hadden we dus al direct wat gepastere kledij aangedaan en ons ingesmeerd met zonnecreme, we zaten dus wel in de woestijn he!!!

Even later werden we verwacht voor het sandboarden. Eerst zouden we met een buggy (een half open kar) naar een gepaste berg zand rijden, of zeg maar bijna vliegen, want het ging er hard aan toe in die buggy, wat ik absoluut geen probleem vond!!! Soms wel wat angstaanjagend: zo reden we bijna verticaal een berg op (met moeite bereikten we de top), om dan stijl naar beneden te rijden, of vliegen dus! Wel echt supercool, als je geen hoogtevrees hebt :D

Aangekomen op een geschikte berg mochten we 'sandboarden'. Ik stelde me het dus voor zoals snowboarden, maar blijkbaar waren de bergen daar toch wel wat te stijl voor en moest je op je board gaan liggen op je buik, met je hoofd dus naar beneden, en zo zou je de berg afglijden, of beter gezegd afroetsjen! Het gaat echt supersnel naar beneden, enkel het einde, waar je op het rechte stuk terecht komt, doet het wel wat pijn, omdat je plank dan begint te bobbelen en je toch nog een redelijk hoge snelheid hebt. Helen heeft er een heel mooi paar blauwe plekken aan overgehouden en ook Ewa ziet eruit alsof ze mishandeld is geweest... 

Daarna wou ik toch ook eens, op een minder steil stuk, proberen om écht te sandboarden, dus rechtstaand... Omdat ik nog nooit ben gaan snowboarden ofzo wist ik op voorhand dat het zeker niet makkelijk zou worden. Verrassend genoeg ging het eigenlijk beter dan ik zelf had verwacht, ik ben niet onmiddellijk neergegaan... Bochten nemen ging wel niet en als ik te snel ging had ik het gevoel dat ik wel eens overkop zou kunnen gaan, dus liet ik me dan maar snel naar achteren vallen. Wel echt supercool!! Als ik hier zou wonen, zou ik dat echt ELKE dag doen!!!!

Het was echt SUPERCOOL en in een sprookjesachtige omgeving!!! Een ervaring om nooit meer te vergeten en zeker aan te raden aan iedereen die van een kick houdt en geen hoogtevrees of snelheidsvrees heeft :D Je mag ook niet vies zijn van een beetje zand (haha grappig, in de woestijn een beetje zand :p ), maar ik bedoel dus: in je haar, in je oren, in je ogen, in je neus, in je broekzakken en als je je hebt ingesmeerd met zonnecreme ook over heel je lichaam hahaha!!! Maar het was wonderlijk mooi en leuk!

's Avonds was er nog een 'party' met 120 jongeren en wij dachten: 'oei oei dat wordt hier een dronken boeltje en wij gaan de kneusjes zijn', maar eigenlijk waren las chicas belgas zowat het middelpunt van de belangstelling op de dansvloer en ook zowat diegenen die het meeste en het langste op de dansvloer stonden. Al bij al was het dus een goed feestje en na toch wat te weinig geslapen te hebben, begon de luide boenkmuziek 's morgens gewoon opnieuw aan het zwembad...
Het was een geslaagd weekendje en heb me reuzegoed geamuseerd!!! We zeggen de zon weer even vaarwel en ondertussen zitten we alweer in het miezerige Lima.

Wist je dat:

Ook hier verkopen ze coca cola met namen op de flesjes, enkel vind je hier wel andere namen dan in België!!